ตรัง, พบชาวตรังทำ ?มัมมี่? ศพพ่อนานกว่า 10 ปีเป็นศูนย์รวมพี่น้อง ( ข่าวตรัง )

ตรัง - พบ 2 พี่น้องทำมัมมี่ศพผู้เป็นพ่อตามคำสั่งก่อนสิ้นชีวิต เพื่อหวังจะให้เป็นศูนย์รวมความรัก สามัคคีของลูกๆ นับตั้งแต่ปี 2529 จนถึงปัจจุบัน ซึ่งตั้งอยู่ศาลาหน้าบ้านภายในสวนปาล์มกว่า 10 ไร่ และกำลังจะศพของผู้เป็นแม่มาฝังเอาไว้ทางด้านขวาของศาลา

วันนี้ (27 พ.ย.) ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดตรัง ได้เดินทางไปยังบริเวณบ้านเลขที่ 107 หมู่ที่ 1 ตำบลไม้ฝาด อำเภอสิเกา จังหวัด ตรัง ซึ่งมีเนื้อที่ทั้งหมดกว่า 14 ไร่ ที่ใช้การปลูกยางพาราและปาล์มน้ำมัน เพื่อไปชมประติมากรรมเลื่องชื่อชิ้นหนึ่ง ที่สร้างขึ้นมาด้วยความกตัญญูของลูกชาย 2 คน ด้วยการนำปูนปั้นมาห่อหุ้มศพนายเวียง หนูเมือง ผู้เป็นพ่อเอาไว้เหมือนกับ ?มัมมี่? ของชาวอียิปต์ เพื่อเก็บรักษาร่างให้อยู่กับครอบครัวตลอดไป นับตั้งแต่ปี 2529 และจนถึงบัดนี้ก็นับเป็นเวลา 1 ทศวรรษ หรือ 10 ปีผ่านมา แล้วที่ศพของนายพ่อเวียงยังคงอยู่คู่กับศาลากตัญญูภายในบริเวณบ้านหลังนี้

นายชำนาญ หนูเมือง อายุ 63 ปี ลูกชายคนโต กับนายวิพัฒน์ หนูเมือง อายุ 45 ปี ลูกชายคนที่ 6 ได้นำผู้สื่อข่าวไปชมประติมากรรมปูนปั้นศพของคุณพ่อ ที่ศาลากตัญญูซึ่งตั้งอยู่บริเวณหน้าบ้าน โดยทางด้านซ้ายมือจะมีรูปปั้นคล้ายรูปหล่อชายชรา เท่าขนาดคนจริงนั่งขัดสมาธิอยู่ภายในตู้กระจกใส ซึ่งเป็นการนำร่างของ ผู้เสียชีวิตจริงๆ มาห่อหุ้มด้วยปูนซิเมนต์เอาไว้ ก่อนที่จะนำทองคำเปลวมาห่อหุ้มศพเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง จนกระทั่งเมื่อปี 2541 ก็ได้นำสีน้ำอะคริลิค สีดำมาเททับลงไปแทน เนื่องจากสีเดิมได้ทำให้เกิดความอับชื้นขึ้น

ทั้งนี้ เดิมทีศาลาหลังนี้จะมีขนาด 2.0 เมตร x 1.5 เมตร แต่ต่อมาได้มีการต่อ เติมให้ใหญ่ขึ้นเป็นขนาด 4.0 เมตร X 1.5 เมตร เนื่องจากมีการขยายศาลาออกไปให้กว้างขึ้นเพื่อใช้เป็นสถานที่เก็บศพของ ?คุณแม่เอื้อน หนูเมือง? ผู้เป็นแม่ ที่เพิ่งจะเสียชีวิตเมื่อปี 2548 ที่ผ่านมา เนื่องจากได้สั่งไว้ก่อนที่จะจากไปว่าขอนอนตายอยู่ใกล้ๆ กับสามีที่บ้านแห่งนี้ โดยวิธีการนำศพมาฝังเอาไว้ทางด้านขวาของศาลา

2 ลูกชายของคุณพ่อเวียง เล่าว่า ก่อนที่คุณพ่อจะเสียชีวิตนั้น ได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย และหลังขึ้นไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ นาน 2 เดือน คุณพ่อจึงให้ลูกๆ พากลับบ้าน และอยู่ได้แค่เพียง 15 วัน ก็สิ้นลมด้วยท่านั่งขัดสมาธิและใบหน้าที่ยังคงดูสดชื่น แต่ความจริงแล้วบรรดาลูกๆ ทุกคน ไม่อยากที่จะทำเช่นนี้ แต่ด้วยคำสั่งของคุณพ่อก่อนตายจึงไม่กล้าขัดใจ

จวบจนกระทั่งเมื่อมาถึงวันนี้ ทุกคนจึงได้รู้ถึงเหตุผลว่าการที่ผู้เป็นพ่อให้นำศพมาตั้งไว้ในศาลาเช่นนี้ ก็เพราะห่วงว่าลูกๆ จะไม่มีที่อยู่ที่ทำกิน เมื่อคุณพ่อ-แม่ สิ้นใจตายไปทั้งหมดแล้ว ลูกๆ ก็จะแบ่งสมบัติและขายกันไปอยู่กันคนทิศละทาง แต่เมื่อกระทำเช่นนี้ ก็เหมือนกับว่า คุณพ่อยังได้อยู่ดูแล ลูกๆ ที่สำคัญก็คือ ถึงจะมีใครคิดที่จะขายที่ดินผืนนี้ไป แต่ก็คงไม่มีใครอยากซื้อเอาไว้ครอบครองเป็นแน่ หากยังคงมีร่างของคุณพ่อตั้งอยู่กลางผืนดินเช่นนี้

ปัจจุบันบ้านหลังนี้จะมีเพียงนายวิพัฒน์ หนูเมือง และลูกชายวัย 5 ขวบ คือ เด็กชายหงส์ทอง หนูเมือง หรือ น้องสนุก อาศัยกันอยู่กันตามลำพัง 2 คนพ่อลูก ส่วนบรรดาลูกๆ ของคุณพ่อเวียงคนอื่น ต่างมีครอบครัวและแยกย้ายกันไปอยู่คนละอำเภอ หรือบางคนก็ต้องไปอยู่ยังต่างจังหวัด อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงเทศกาลเช้งเม้งและเทศกาลเดือนสิบ ทุกๆ คนก็จะเดินทางกลับมายังบ้านหลังนี้อย่างพร้อมเพรียงกัน เพื่อทำบุญให้คุณพ่อ คุณแม่ และบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว

ทั้งนี้ จากการที่ผู้สื่อข่าวได้ชมประติมากรรมชิ้นเอกชิ้นนี้แล้ว ก็รู้สึกที่ทึ่งไม่หาย เพราะยังมองไม่เห็นร่องรอยการแตกร้าวจากรูปปูนปั้นแต่อย่างใด รวมทั้งไม่มีกลิ่นเหม็นจากศพภายในเล็ดลอดออกมาเลย ทุกวันนี้จึงมีกลุ่มนักศึกษาและประชาชน ที่เคยทราบข่าวในเรื่องนี้มาเมื่อ 10 ปีที่ก่อน ให้ความสนใจเดินทางมาชม และกราบไหว้คุณพ่ออย่างไม่รู้สึกกลัว โดยบางคนบอกว่าจะนำเรื่องนี้ไปทำวิจัย หรือบางคนมาชมเพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลก และบางคนก็เคยรู้จักกับ คุณพ่อเวียงจึงพาครอบครัวเดินทางมากราบไหว้ เนื่องจากเป็นคนที่มีบุญคุณและ เป็นคนดี

ดังนั้น ในอนาคตภายภาคหน้า บรรดาลูกๆ ของคุณพ่อเวียงจึงคิดกันว่า อาจจะมีการปรับปรุงและตกแต่งศาลากตัญญูให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เพื่อให้ผู้คนเดินทางมาชมประติมากรรมปูนปั้นแห่งนี้ เนื่องจากเส้นทางที่แวะเข้ามาเยือนยังศาลาดังกล่าว เป็นเส้นทางที่จะนำไปท่องเที่ยวสู่ทะเลตรังอยู่แล้ว นายประเสริฐ แสงศรีจันทร์ ประธานสภาองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) ไม้ฝาด ซึ่งมีบ้านตั้งอยู่ใกล้ๆ กับบ้านประติมากรรมศพคุณพ่อเวียง กล่าวว่า เรื่องนี้ เป็นเรื่องความเชื่อของแต่ละบุคคล แต่ถ้าพูดถึงความเหมาะสมคงต้องพิจารณากันด้วย เพราะปัจจุบันบ้านเรือนได้ขยายตัวออกไปมาก จึงต้องมองถึงการนำศพมาวางไว้ ในลักษณะเช่นนี้

ข้อมูลจาก : ผู้จัดการออนไลน์